BK schaatsen te Breda 16 december 2007

“Hoeveel rondjes moet ik nog” klaagt de 11-jarige Quinten van de Sande terwijl hij naar adem hapt. “Dit is de laatste”, stelt zijn coach hem gerust. De spillebeen doet nog één wanhopige poging om te versnellen en zwaait zijn armen heen en weer. Een supporter heeft hem daarnet wijs gemaakt dat een nationaal record bij de pupillen geld oplevert.

Eén spandoek en een stuk of vijftien Belgen hebben zich verzameld aan de rand van de baan. Anne’s oma staat hier!, is in grote kleurige letters op het witte laken geschreven. Om haar kleindochter aan te moedigen heeft oma het warme knusse restaurant verruild voor de ijskoude hal. De 11-jarige Anne Michiels kan de bemoedigende woorden goed gebruiken, want ze is al moe voordat ze ook maar één meter heeft geschaatst. Toch is de verlegen Vlaamse ervan overtuigd dat ze Belgisch juniorenkampioen wordt: ze is de enige deelneemster in haar categorie.

400-meterbaan

Slechts elf schaatsers verspreid over drie categorieën staan op de startlijst. “Tja, we hebben er niet meer”, geeft Mathieu Vermeulen toe. Als afgevaardigde langebaan van de Belgische schaatsbond (KBSF) doet hij zijn best om zijn onderdeel van de schaatssport te promoten. Daarom organiseren we bijvoorbeeld dit kampioenschap. Maar het langebaanschaatsen zal in België pas echt gaan leven als we een 400-meterbaan hebben.

Door het ontbreken van een geschikte ijsbaan in eigen land zijn onze zuiderburen veroordeeld tot het rijden van wedstrijden in Nederland en Duitsland. Dit weekend mogen de Belgen gebruik maken van de kunstijsbaan in Breda, maar niet voordat zo’n 65 Brabantse en Zeeuwse derderangs schaatsers de eindstreep hebben gehaald. De Belgische titelstrijd is kennelijk slechts een bijprogramma van de trainingswedstrijden voor Nederlandse krabbelaars.

Veldkamp

De eerste Belgische kampioenschappen werden in Den Haag georganiseerd, waar schaatsbelg Bart Veldkamp trainde. De Hagenees vroeg in 1996 een Belgisch paspoort aan, zodat hij zich niet hoefde te mengen in de uitputtende Nederlandse kwalificatiewedstrijden. Als enige Belg was hij verzekerd van deelname aan de grote toernooien. Veldkamp bezorgde zijn tweede vaderland in 1998 de eerste olympische schaatsmedaille door in Nagano de bronzen plak op de 5000 meter te veroveren.

Veldkamp heeft zijn Belgische wedstrijdlicentie inmiddels ingeruild voor een Amerikaanse trainerspas. Toch verwacht Vermeulen in de nabije toekomst meer Belgische triomfen op de klapschaats. Stiekem hoopt hij op olympische schaatsmedailles. “In 2010 willen we een echte Belg in Vancouver op het ijs hebben”, blikt Vermeulen vol vertrouwen vooruit. “Nederlandse schaatsers die in eigen land de olympische limieten niet halen, hoeven dus niet bij de KBSF aan te kloppen. Daar werken we niet meer aan mee”.

Schaatstalent

En waarom zouden ze? De Belgische shorttrackers staan hoger op de wereldranglijst dan de Nederlanders. Kunstschaatser Kevin van der Perren veroverde een bronzen plak op het Europese Kampioenschap. Bovendien won de Belgische skeelerploeg bij de wereldkampioenschappen vijf medailles, waarvan twee gouden. Belgixeb barst van het schaatstalent, maar helaas hebben zij de weg naar de 400-meterbaan nog niet gevonden. Het blijft daarom voorlopig een raadsel wie België over twee jaar zal vertegenwoordigen op het Canadese ijs.

Voor de 18-jarige junior Benjamin Willekens komen de Olympische Spelen in 2010 in elk geval te vroeg. De vrolijke student verpleegkunde heeft ambitieuze plannen: wereldbekerwedstrijden rijden. Helaas blijkt zijn studie intensiever dan verwacht, waardoor de trainingen er steeds vaker bij inschieten. De komende weken heb ik weer wat meer tijd om te trainen. “Woensdag vertrek ik met wat schaatsvrienden van IJsclub Eindhoven naar Collalbo”, deelt hij enthousiast mee.

De Beer uit Lommel heeft duidelijk zin in het tiendaagse trainingskamp in het Italiaanse Alpendorp. Hij heeft er dan ook goede herinneringen aan, want een jaar geleden verbeterde hij er het Belgische juniorenrecord op de 500 meter tot 40.92 seconden. “Ik ben een echte sprinter”, legt Willekens uit. Op basis van zijn opmerkelijke prestaties op de kortere afstanden is hij opgenomen in de selectie van de KBSF.

Hoop

Alle Belgische olympische hoop is gevestigd op Willekens grote voorbeeld: Kris Schildermans. Het 23-jarige paradepaardje van de Belgische schaatsbond reist de hele wereld over om deel te kunnen nemen aan wereldbekerwedstrijden in de B-groep. Vanavond moet hij in de seniorencategorie afrekenen met zes tegenstanders uit eigen land. Normaal gesproken hoeft hij van hen weinig concurrentie te verwachten, maar toch heeft hij het moeilijker dan verwacht. Hij is rillerig en flink verkouden.

Tussen de ritten door probeert hij zijn dunne benen soepel te houden op één van de vier racefietsen die staan opgesteld aan de rand van de baan. Intussen probeert hij zijn neus eens flink leeg te blazen. De griep mag niet doorzetten, want dat zou zijn voorbereidingen op het Europees Kampioenschap allround in januari drastisch kunnen verstoren. In het Russische Kolomna heeft Schildermans iets recht te zetten. Zijn EK-debuut vorig jaar in Collalbo draaide uit op een grote teleurstelling toen hij gediskwalificeerd werd op de 500 meter.

Schildermans is in dienst bij het ministerie van Defensie, dat een overeenkomst heeft gesloten met het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité. Voor de stayer betekent dit dat hij officieel F16’s bewaakt, maar in werkelijkheid krijgt hij volop de gelegenheid zich als schaatser te ontwikkelen. Inmiddels is de voormalige proces engineer daarvoor naar Berlijn verhuisd, waar hij met de Zweedse schaatsploeg traint.

De professionelere aanpak heeft hem goed gedaan. Ook de laatste afstand van dit Belgisch kampioenschap wint hij met twee vingers in zijn neus. Met een glimlach op zijn gezicht betreedt hij het gehavende podium waarboven de Belgische driekleur wappert. Aan de andere kant van het ijs ziet zijn trotse vader hoe Schildermans inmiddels al voor de vierde keer op rij tot de beste Belgische allrounder wordt gekroond.

Als de prijzen zijn uitgereikt, gaan de zwaar gesponsorde mutsen af. Het Belgisch volkslied kan elk ogenblik door de luidsprekers klinken, maar het blijft stil in de sombere Bredase ijshal. De cd-speler heeft het plotseling begeven en een supporter die daarop spontaan de Brabanconne inzet, komt niet verder dan twee regels. Het zal onze zuiderburen een worst wezen. Ze hebben een veel beter plan: We gaan d’r ene drinken op d’n goeden afloop!