Hamburger SV-Borussia Dortmund 15 maart 2008

Na twee thuiswedstrijden van Borussia Dortmund te hebben meegemaakt, vond ik het de hoogste tijd om ook eens een uitwedstrijd te bezoeken van de “Schwarz-Gelben”. Een mooie tegenstander is dan natuurlijk de Hamburger Sport-Verein von 1887, oftewel HSV! Bij deze club spelen wekelijks een aantal Nederlanders de sterren van de Noord-Duitse hemel. Ik bedoel dan Joris Mathijsen, Nigel de Jong, Romeo Castelen (als hij fit is) en “spielmacher” Rafael van der Vaart! Daarnaast is Huub Stevens er trainer. Via Gebo.nl had ik een tijdje terug samen met voetbalvriend en collega Joni deze mooie voetbalbusreis naar Hamburg geboekt.

Al om 4.30 uur liep op zaterdagochtend 15 maart thuis de wekker af. Even moest ik nadenken waarom in godsnaam, maar al snel besefte ik dat de dag was aangebroken van “het reisje” naar Hamburg. Deze mooie Duitse stad ligt op zo’n 485 kilometer (volgens Routenet) van Hank, vandaar dat we al om 6.30 uur op het Jaarbeursplein in Utrecht aanwezig moesten zijn voor het vertrek. Keurig op tijd vertrok de bus richting station Zwolle en Nieuw-Leusden om de medereizigers op te pikken. Om 8.30 uur was het reisgezelschap compleet en werd via Drenthe verder gereden naar Duitsland. Al lezend in de Voetbal International, het bekijken van de strandvakantiefoto’s van Joni en smsend naar het thuisfront verliep de reis voorspoedig! Ook werd er nog even een pauze van drie kwartier ingelast bij een “Raststätte”, zodat we rond de klok van 12.45 uur eindelijk de “HSH Nordbank Arena” bereikten.

Vooraf had ik me nog verdiept in het metrosysteem van de stad Hamburg, maar gezien de tijd die er nog was voorafgaand aan de wedstrijd, besloten we niet meer richting het centrum te trekken. Ik wilde graag mijn “sportsfeer” opwaarderen voor jullie lezers met een foto van de Reeperbahn, maar dat is voor een eventuele volgende keer.
Op het gemak hebben we het prachtige stadion bekeken. Meteen viel ons oog op een reusachtige voet. De voet staat er als eerbetoon aan Uwe Seeler. Hij is een monument op zich voor HSV. Hij speelde in de jaren 50 en 60 voor de club, behaalde de nodige successen en werd zeer populair bij de fans. Ook was hij Duits international. De voet wordt omringd door plaquettes van andere belangrijke HSV helden.

Binnen de poorten van het stadion is er een HSV museum. Daar zijn, zoals wel vaker het geval is in een museum, veel oude herinneringen te vinden. Naast de eerder genoemde Uwe Seeler, valt ook de verering van Kevin Keegan op. De Engelsman, die nu trainer is van Newcastle United, speelde van 1977 tot 1980 voor HSV dat in die periode twee maal landskampioen werd. Bovendien werd hij twee keer verkozen tot Europees voetballer van het jaar.
Ook vind je in het museum herinneringen aan het oude Volksparkstadion, een tentoonstelling over HSV tijdens de Tweede Wereldoorlog en natuurlijk de trofeeënkamer. Een Bundesliga kampioensschaal is er te vinden, maar vooral de Europa Cup 1 uit 1983 is het opvallendste item naast de vele andere prijzen die deze grote club behaald heeft!

Na het museum was de fanshop aan de beurt. Ondanks de prachtige shirts en shawls die mij lokten, heb ik de portefeuille redelijk gesloten weten te houden. Een sleutelhanger voor aan mijn autosleutel, daar heb ik het maar bij gelaten. De enige shawl die ik draag is natuurlijk van Willem II. Joni ging weer wel met HSV om zijn nek de winkel uit.
De klok ging alweer aardig richting het moment van aftrappen, zodat we na het nuttigen van uiteraard een “brötchen bratwurst” onze plaatsen opzochten in Block 14c. Best mooie plaatsen, maar wel midden tussen de uitsupporters. Nu is dat geen probleem in Duitsland, want de supporters gaan, als eerder in Dortmund ervaren, in een perfecte harmonie met elkaar om. Polizei is wel aanwezig, maar in mijn ogen is het begeleiden van een Bundesligawedstrijd voor hen eigenlijk een halve snipperdag. Bovendien heb ik na mijn bezoekjes aan BVB een voorkeur voor de uitploeg, maar vandaag kwamen we eigenlijk om de HSV-Nederlanders te zien uitblinken. Toch vond ik het vreemde plaatsen die Gebo.nl had geregeld. Omdat we een HSV-wedstrijd hadden geboekt, hadden we ook op plaatsen tussen de HSV-supporters gerekend.

In de basis van HSV speelden uiteraard Van der Vaart, De Jong en ex-Willem II-er Joris Mathijsen. Romeo Castelen is een aantal weken uitgeschakeld. Van der Vaart, spelend met z’n vertrouwde nummer 23, is de bepalende speler, eist regelmatig de vrije trappen en corners op en is altijd aanspeelbaar. De Jong speelt solide en Mathijsen is een steunpilaar in de HSV-defensie, die zelden op een foutje is te betrappen. Mathijsen is opgeleid bij Willem II en dan is het mooi om te constateren dat hij bij deze Europese topclub terecht is gekomen. Bovendien is hij een basisspeler in het Nederlands elftal.

Een paar minuten voor de wedstrijd werden de spelersnamen opgenoemd. De stadionspeaker roept de voornaam en het publiek schreeuwt de achternaam erbij. Altijd leuk om even lekker mee te doen. Omdat we bij de Dortmundfans zaten, viel het ons op dat elke HSV-speler dezelfde achternaam krijgt, namelijk “arschloch”. Vrij vertaald betekent dit “klootzak”. Ook niet leuk voor die HSV jongens…
Na de opstelling was er een optreden van twee mannen met gitaar, die een ode brachten aan het “wunderschöne Hamburg”. Uit volle borst met de shawls in de lucht zongen de Hamburgers mee!

De wedstrijd zelf was vooral in de eerste helft zeer attractief te noemen. HSV had het betere van het spel en kreeg vooral uit vrije trappen en corners de beste mogelijkheden. Piotr Trochowski en David Jarolim schoten op de paal. Rafael van der Vaart kwam alleen voor BVB keeper Ziegler, maar wist hem niet te passeren. Dortmund bood met enkele counters en een mooie vrije trap van Mladen Petric wat tegengas. Voor een doelpunt moesten we echter wachten tot de 2e helft. Dortmund ging na de “Seitenwechsel” fel van start, maar het was toch Paolo Guerrero die Hamburg in de 63e minuut deed juichen! De HSV-fans waren niet alleen blij met de voorsprong, maar ook de 2-0 tussenstand bij Energie Cottbus tegen koploper Bayern München stelde iedereen tevreden. Dortmund ging tot de laatste seconde fanatiek jagen op de “Ausgleich”, maar dit was tevergeefs. Door de overwinning passeerde HSV Werder Bremen en kwam de club door het verlies van Bayern weer wat dichter bij de eerste plaats. Spelers en fans vierden de zege dan ook uitbundig. De Dortmundfans bedankten hun favorieten en met het scanderen van “BERLIN, BERLIN, WIR FAHREN NACH BERLIN” gaven ze aan dat de BVB spelers maar alles op de beker moesten zetten. De halve finale thuis tegen FC Carl Zeiss Jena stond voor de deur en bij winst wacht de finale in Berlijn.

Voor ons wachtte om 18.15 uur in ieder geval geen reis naar Berlijn, maar een lange reis terug naar Utrecht. Dit deden we niet voordat we ons tegoed hadden gedaan aan twee “bockwursten”. Hoe kun je Duitsland verlaten zonder van deze traditionele lekkernij te proeven? In de bus was het gezellig. Voor mij zat een Willem II-er (je komt ze overal tegen), dus het gespreksonderwerp was al snel bepaald. Rond de klok van 1 uur bereikten we Utrecht. Eindelijk konden we in de auto stappen om weer richting Gorinchem en Hank te gaan. Een mooie voetbaldag zat er op, die zeker voor herhaling vatbaar is!

Auf Wiedersehen!

Opstellingen:
Hamburger SV: Rost – Boateng – Reinhardt – Mathijsen – Atouba (56″ Olic) – Jarolim (61″ Kompany) – de Jong – Demel – van der Vaart- Trochowski (80″ Brecko) – Guerrero.
Borussia Dortmund: Ziegler – Rukavina – Amedick – Wörns – Dede – Hummels – Federico (70″ Senesie) – Tinga – Buckley – Valdez (70″ Nöthe) – Petric.

Doelpunt: 63″ Paolo Guerrero
Toeschouwers: 57.000
Scheidsrechter: Knut Kircher