3e rit Giro d’Italia Amsterdam 10 mei 2010

De Giro d’Italia is voor het eerst in zijn zeer roemrijke bestaan van start gegaan in Nederland. Net als bij de Vuelta vorig jaar was ook hier geen gebrek aan belangstelling bij de drie Nederlandse “roze” dagen. Ik heb zelf de derde etappe van Amsterdam naar Middelburg bezocht.

Omdat mijn vaste “wielervrienden” op vakantie waren, ben ik maar eens solo op pad gegaan. Keurig om 6.20 uur al vertrokken met mijn aftandse tweedehands stationwagon, kwam ik na een milde maandagochtendspits reeds om 7.45 uur aan bij de Zuidas van Amsterdam. Ruim op tijd dus, want de start van de etappe was pas om 11.00 uur. Ik had daarom alle gelegenheid om het gehele Giro-gebeuren in het zakelijke district van onze hoofdstad goed te bekijken. Bovendien was ook Q-Music met Ruud de Wild in een “draaiende studio” aanwezig. Zijn tijdelijke studio bevond zich namelijk in een reuzenrad. Leuk om ook daarvan even wat foto’s te schieten natuurlijk.

Bij de toegang tot het “Giro-dorp” stond een soort van bewaker om onbevoegden tegen te houden. Erg goed zijn werk deed deze beste man niet, want na een vriendelijke “ciao” van mij, liet hij me, zonder hippe Gazetta dello Sport-keycord met pasje eraan, gewoon doorlopen. Ik bevond me dus vervolgens in het kloppende hart van de karavaan. Ik liep even binnen bij de meiden van het Ministero delle Politiche Agricole, Skoda en Liquigas en kreeg allerlei leuke souvenirs in mijn handen gedrukt. Vervolgens even bij de RAI-tv een kijkje genomen om met een heerlijke cappuccino bij de stand van Caffé Mokambo (sponsor van Stefano Garzelli) het bezoek af te sluiten.

Het was namelijk tijd om mijn positie in te nemen voor het mooie roze podium waar de renners hun dagelijkse krabbel op de startlijst kwamen zetten. De beroemdste wielerspeaker van Nederland, Kees Maas en zijn zeer charmante Italiaanse collega Barbara Pedrotti warmden het publiek in een mix van Nederlands, Engels en Italiaans op. Ze namen de leiders in de tussenstand van de diverse klassementen door en kondigden Yolanthe Cabau van Kasbergen aan.

Yolanthe vervult tijdens een groot deel van de Giro van 2010 de rol van rondemiss. Vandaag mocht ze, gehuld in een lange roze jas de gouden trofee op het podium presenteren, die de eindwinnaar over een aantal weken in Verona in ontvangst mag nemen. Ze was deze dag niet alleen gekomen, want ook vriend Wesley Sneijder was meegekomen. De Italianen van de organisatie reageerden zeer opgewonden op zijn bezoek. Misschien waren ze wel enthousiaster over hem dan over miss Yolanthe. Ze wilden allemaal met de “grote” voetballer van Inter op de foto. Wesley is voor hen de man die de Nerazzurri aan de titel en de Champions League moet helpen. Grappig om de “Wesley en Yolanthe show” van dichtbij te aanschouwen.

Zo’n 45 minuten voor de start werd het drukker met renners die kwamen tekenen. Inmiddels waren ook veel echte fotografen voor me komen te staan. Zij oefenden hun vak uit in een speciale zone rondom het podium. Ik was best jaloers op hun plaatsen… Ik heb het dan ook maar kort aangekeken en hoewel er twee politieagenten in mijn nek st
onden, besloot ik met een flitsende actie het hekje over te springen en ook vooraan te gaan staan. Niemand met een belangrijk keycord stuurde me terug, dus nu had ook ik een toplocatie om te fotograferen. Ik stond namelijk keurig naast de mooie Girotrofee van Yolanthe. Best asociaal ten op zichte van de andere hobby-fotografen, maar ik stond wel even later met helden als rozetruidrager Cadel Evans, “Pipo” Pozzato, Garzelli, Vinokourov (bekend van de Ronde van Made), Simoni, Cunego en Carlos Sastre voor mijn neus.

Nadat Yolanthe opeens weer te voorschijn was gekomen om met haar roze startvlag de renners uit te zwaaien, was het voor mij tijd geworden de Amsterdamse Zuidas te verlaten. Overigens stond er uiteindelijk weer enorm veel volk langs de kant in de startplaats. Snel nog wat foto’s gemaakt van het vertrekkende peloton en op naar Zoeterwoude-dorp!

Meer passages zou ik niet gaan bekijken, want Rijkswaterstaat had nogal wat afslagen van snelwegen in de buurt van de koers afgesloten. Best irritant en overdreven. In Zoeterwoude-dorp ben ik dan ook via een sluiproute door de polder (Googlemaps goed bestudeerd) ter plaatse gekomen. Bij de passage over de N206 langs het dorp was het een drukte van belang. Mensen met koelboxen en al zaten langs de kant om een kopgroep van drie renners en het peloton te zien passeren. Jerome Pineau, Tom Stamsnijder en Olivier Kaisen hadden zo’n acht minuten voorsprong op het peloton met de BMC-ploeg van Cadel Evans op kop. Na de passage heb ik ruim achter de bezemwagen het parcours een stukje gevolgd om vervolgens via Zoetermeer, Pijnacker en Berkel en Rodenrijs bij Rotterdam uit te komen. Ik had nog even de hoop om bij vliegveld Zestienhoven de koers nog een keer te zien, maar ook hier weer die vervelende afsluitingen. Dat maakte het echt onmogelijk om de Giro optimaal te kunnen bekijken.

Vervolgens thuis de wedstrijd op tv afgekeken en dat leverde fantastische beelden op vanuit het Zeeuwse land. Vooral op de Panoramaweg bij Westkapelle waren het kippenvel-beelden met waaiers die het peloton deden splijten. Helaas ook nogal wat valpartijen die voor spektakel in negatieve zin zorgden. Een sprint met het eerste deel van het peloton leverde, in een bomvol Middelburg, Wouter Weylandt als winnaar op.

Drie dagen Giro in Nederland zaten erop. Het roze vertrok weer naar “de laars” en dus terug naar huis. Geen ramp, want nog maar even wachten en dan kleurt ons landje weer massaal oranje en net zo makkelijk in juli weer naar het geel van de Tour de France! Het gaat nog een kleurrijke zomer worden!

Uitslag 3e rit:
1. Wouter Weylandt (Bel) 2. Graeme Brown (Aus) 3. Robert Föster (Dui) 4. Danilo Hondo (Dui) 5. Adam Blyth (GBR) 6. Andre Greipel (Dui) 7. Linus Gerdemann (Dui) 8. Vincenzo Nibali (Ita) 9. Thomas Rohregger (Oos) 10. Alexandre Vinokourov (Kaz).
Tussenstand  na de rit: 1. Alexandre Vinokourov (Kaz) 2. Richie Porte (Aus) 3. David Millar (GBR).