Baloise Ronde van België Les Lacs d’eau d’heure 31 mei 2014
Het was best een lange autorit naar Lacs d’Eau d’Heure, maar zeker te weten meer dan de moeite waard. De reis naar dit prachtige gebied vol meren, een stuwdam en heuvelachtig terrein deden mijn wielervriend Marc en ik speciaal om een etappe van de Baloise Belgium Tour te bezoeken.
Vorig jaar zochten we het wat dichter bij huis en hebben we in Beveren de tijdrit bekeken van deze mooie etappekoers. Nu wilden we wat speciaals en trokken we via Antwerpen, Brussel, Charleroi helemaal naar het grensgebied van de provincies Namen en Henegouwen. Op de stuwdam van de Lacs d’Eau d’Heure was de start en finishlijn getrokken.
De start was al om 11.20 uur, dus we verlieten daarom om 7.15 uur al de straten van Hank. Het traditionele worstenbroodje, mijn overheerlijke witte bolletjes ham/kaas, fascinerende gesprekken over koers, valpartijen (van vader Krijnen) en Marc’s favoriete zender 24kitchen zorgden voor een gezellige en vlotte rit over de Belgische snelwegen. Bij Charleroi stuurde de navigatie ons de binnenlanden in. Een nostalgisch en vergane glorie stukje van Charleroi kregen we voorgeschoteld, maar al snel kwamen we in een mooier deel terecht. Vooral de laatste kilometers na het plaatsje Walcourt kwamen we in een mooi gebied van Belgie terecht. Ik was daar zelf nog nooit geweest, maar ontdekte dat je hier best een leuke vakantie kunt vieren. Wil je er nu ook heen? Er is een vakantiepark in de buurt!
Na aankomst rond 9.50 uur was het een kleine wandeling richting parkeerplaats van de teambussen. Hier schooide ik weer een aantal setjes wielerfoto’s bij elkaar en we keken er wat rond. Verder probeerden we wat originele plaatjes te schieten van de wielerhelden. Leuk aan de Ronde van Belgie is dat je ook weer eens wat renners van de kleinere teams aan het werk ziet. Teams als Neri Sottoli, Team 3M, Vastgoedservice krijgen een kans zich te meten met de Worldtour ploegen. Ook de crossers pakken hier de draad weer op in de voorbereiding richting komende winter. Vooral Mathieu en David van der Poel vonden Marc en ik interessant om te volgen. Mathieu stapt van de Junioren zowat meteen over naar de profs. Hoe pakt dat uit?
Om 11.20 uur vertrok de karavaan voor een grote lus richting het oosten. Voor ons het moment om iets te gaan drinken in “Le crocodile café”. Naast een mooi uitzicht van het meer (La Plate Taille), kregen we ook een lauwe bak koffie voorgescholteld. We besloten maar te gaan wandelen richting de “Petit Poggio”. Dit is een lastige klim op de plaatselijke omloop die vier keer bedwongen moest worden. Het werd tijdens deze zomerse dag een mooie en zweterige wandeling van een kilometer of vijf door de bossen en langs de meren en bovendien heuvel op, heuvel af!
Op de Petit Poggio zagen we de renners een eerste keer passeren. Evan Huffman, Serge Dewortelaer en Sebastien Delfosse hadden er een voorsprong van zo’n 3.30 minuut bij elkaar gereden. BMC ramde echter op kop van het peloton met vooral Silvan Dillier (Marc zijn favoriet) die helemaal los ging. Hij kreeg onze landgenoot Brian Bulgac en de Belg Jmmy Janssens met zich mee. Samen reden ze naar de drie koplopers.
Terwijl wij terug liepen naar de finish zagen we de voorsprong van de koplopers steeds verder teruglopen. In de slotronde kwam dan ook alles weer samen en ondanks aanvallen van Tom Dumoulin en Sylvain Chavanel werd het een sprint op een oplopende weg. Krachtpatser Andre Greipel (niet normaal die bovenbenen) was de snelste. En jawel! Mathieu van der Poel deed ook mee in de sprint en werd heel knap vierde! Een bijzondere prestatie voor een renner van negentien jaar. Een potentiele wereldtopper dat is zeker…
Na de finish schoot ik wat plaatjes van de vermoeide renners. Twee daarvan hadden nog energie over met elkaar een pittige discussie te voeren die op het randje van een enorme ” kloppartij” zou eindigen. Sep Vanmarcke en de Oezbeek Sergey Lagutin hadden het in de finale met elkaar aan de stok gekregen en dit wilden ze even met elkaar uitpraten. Op televisie bij Sporza was overigens duidelijk te zien dat ik het duel probeerde te sussen. Zo ben ik!
We bekenen nog even de huldigingen en trokken daarna richting auto. Laatste actie voordat we naar Nederland zouden gaan, was een friterie te vinden en daar toe te slaan met een welverdiende vette hap. Helaas merkten we dat het geen Vlaanderen was waar we verbleven. Geen frietkot naar onze zin konden we vinden. Dit was slechts het enige smetje op een fantastische wielerdag. Volgend jaar zoeken we weer iets “nieuws” op, maar dan wel een plek waar een frietkot is…
Uitslag etappe: 1. Andre Greipel (Dui) 2 Roman Maikin (Rus) 3. Philippe Gilbert (Bel) 4. Mathieu van der Poel 5. Francesco Gavazzi (Ita) 6. Kenneth Vanbilsen (Bel) 7. Koen de Kort 8. Gerry Druyts (Bel) 9. Greg van Avermaet (Bel) 10. Sascha Weber (Dui).
Eindklassement: 1. Tony Martin (Dui) 2. Tom Dumoulin 3. Sylvain Chavanel (Fra).
