
Driedaagse De Panne-Koksijde 2 april 2015

Hier een kort verslag van mijn bezoek aan de Driedaagse de Panne-Koksijde samen met mijn vertrouwde wielervriend Marc. Bekend van Hankenaar.nl.
De afsluitende dag van de Driedaagse de Panne-Koksijde heb ik de laatste jaren telkens in mijn vizier gehouden om te bezoeken. Op de slotdag van deze etappekoers is er namelijk telkens een rit in lijn en een tijdrit in en rondom De Panne. Omdat een paar dagen erna de Ronde van Vlaanderen wordt verreden, is deze dag ook het traditionele moment geworden dat de bekendere namen in de koers afstappen. Schandalig en respectloos voor de organisatie van deze leuke koers! Dit jaar viel dat op de “Sjaak Afhaken”, Boom en Paolini wel mee. Een aantal toppers verschenen bij voorbaat al niet op de startlijst van de Driedaagse en kozen een andere voorbereiding op Vlaanderens Mooiste. Onterecht van al die mannen die deze keuze maakten en zo dachten dit jaar eeuwige “Flandrien-roem” te vergaren. De Noor Alexander Kristoff had namelijk alle dagen van de Driedaagse keurig afgewerkt en werd een paar dagen later “gewoon” winnaar van dé Ronde! Bovendien was Kristoff niet bepaald pelotonvulling in De Panne. Hij won de ritten 1,2 en 3a. Alleen de tijdrit won hij niet. Die verloor hij nipt van wereldkampioen Bradley Wiggins. Dat is natuurlijk niet bepaald een schande. Klasbakken de heren Kristoff en Wiggins en genieten om ze aan het werk te zien.
Om de mannen te zien fietsen reden Marc en ik al om 6.30 uur weg uit Hank. Eigenlijk was het de bedoeling dat een kwartier eerder te doen, maar ik had me zowaar verslapen. Of het aan het kwartiertje lag zullen we nooit weten, want we hadden erg veel last van de files op de Belgische autowegen. Wat een ramp die ochtendspits daar. Zeker met regen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat we de start niet gingen halen. Marc had geluk dat mijn parcourskennis weer eens op orde was en daarom besloten we de renners op te wachten langs het parcours. De koers kwam ons na de afslag Middelkerke namelijk tegemoet gereden. Uiteindelijk reden we in de buurt van de kust door Middelkerke en Lombardsijde, om vervolgens in Nieuwpoort uit te komen. Nieuwpoort is natuurlijk bekend van de slag in 1600, maar voor ons nu vooral van de Driedaagse De Panne. Op een brug over rivier De Ijzer, nabij een groot monument ter nagedachtenis aan slachtoffers van WOI, zagen we de renners voor het eerst. Een compleet peloton passeerde er.
Na Nieuwpoort volgden we de tramlijn (tip van een Vlaming ter plaatse) via Koksijde (bekend als badplaats, maar vooral van het veldrijden in de duinen. En dan vooral de duinen vernoemd naar Paul Hereijgers en Niels Albert) naar onze eindbestemming De Panne. Het was even zoeken naar een parkeerplaats in het toeristenoord, maar dat kwam gratis en wel helemaal goed.
Eerst even koffiedrinken in een gammele tent aan zee en vervolgens op weg naar de finishlijn. Na een passage aan de streep zagen we korte tijd later dus Kristoff zijn derde rit winnen. Na de huldigingen deden we uitgebreid onderzoek naar geschikte horecazaken die aan al onze eisen voldeden. Het werd pizza’s knagen bij de Italiaan. Die smaakten best!
Voordat de tijdrit begon, besloten we even te gluren bij de teambussen om de vroege starters te zien warm rijden. Leuk om ook de Oranje-mannen van Team Roompot een keer aan het werk te zien.
Na de warmrijders liepen we het parcours een stukje af. Bij de zee en het oplopende weggetje in de laatste kilometers vonden we fotogenieke plekjes en kon Marc met hartenlust met zijn camera meetrekkende bewegingen maken op zoek naar de perfecte tijdritfoto. Zelfs Belgische fotografen kreeg hij zo ver om dit ook te gaan doen…
Niet verrassend won Sir Bradley Wiggins de tijdrit en zette Kristoff de puntjes op de i voor zijn eindklassement. Wiggins droom was dit jaar Parijs-Roubaix te winnen en er daarna mee op te houden op de weg. Inmiddels weet ik dat dit helaas voor hem niet gelukt is. Met een fantastische erelijst kan hij zich nu gaan richten op het slotakkoord van zijn carrière. De Olympische Spelen in Rio met misschien wel weer een nieuwe gouden titel. Dat gaat hem denk ik wél lukken!
Tot slot bekeken we wederom de huldigingen. Met een landgenoot op het podium! Michael Vingerling had het Rushes-klassement gewonnen. Leuk succes voor hem en het kleine 3M team.
Het laatste wat we deden was een bezoek aan een bakker brengen om er wat krachtvoer voor onderweg in te slaan. Even later reden we de snelweg op richting Brabant. Verschillende teambussen met renners reden we voorbij. Renners die droomden van winst in Oudenaarde een paar dagen later. Maar alleen voor “Alexander de Grote” kwam deze droom uit. Gerechtigheid voor de organisatie van de Driedaagse De Panne-Koksijde!
Foto’s Marc zijn hier te vinden.
Uitslagen:
Rit 3a: 1. Alexander Kristoff (Noo) 2. André Greipel (Dui) 3. Sacha Modolo (Ita) 4. Andrea Guardini (Ita) 5. Jakub Mareczko (Ita) 6. Raymond Kreder 7. Dylan Groenewegen 8. Marc Sarreau (Fra) 9. Enrique Sanz Unzue (Spa) 10. Antoine Demoitie (Bel).
Rit 3b: 1. Bradley Wiggins (Gbr) 2. Stefan Küng (Zwi) 3. Alexander Kristoff (Noo) 4. Guillaume van Keirsbulck (Bel) 5. Stijn Devolder (Bel) 6. Jesse Sergent (Nzl) 7. Luke Durbridge (Aus) 8. Julien Vermote (Bel) 9. Yves Lampaert (Bel) 10. Jens Mouris.
Eindklassement: 1. Alexander Kristoff (Noo) 2. Stijn Devolder (Bel) 3. Lars Ytting Bak (Den).