NK wielrennen Ootmarsum 25 en 26 juni 2011

Op acht oktober 2006 speldde ik voor het laatst een rugnummer op mijn koerstrui. Ik reed die dag de Ronde van Fijnaart bij de elite/beloften. Mijn favoriete wedstrijd, die ik eerder reeds drie keer had gewonnen. Nu vijf wielerseizoenen verder is er sprake geweest van een soort van come-back. Ik heb weer gekoerst en zelfs een heus Nederlands Kampioenschap. Namelijk het NK voor Rabobankmedewerkers! Vooraf wist ik niet wat ik moest verwachten van deze titelstrijd. Zitten er serieuze coureurs onder de personeelsleden van de Rabobankorganisatie? Is het rondje door het Dinkelland lastig? Kan ik nog een beetje bijhouden? Het antwoord op deze drie vragen is telkens, ja!

De start was reeds om 8.00 uur in de ochtend, want kort na ons moesten de professionals aan de bak voor hun NK. Om 6.00 uur dus al opgestaan, mijn Rabo Altena Cycling Team wielerpakje aangetrokken en het ontbijt, keurig op de kamer afgeleverd door de nachtportier, genuttigd. Voordat ik het wist zat ik met Rijan in de kantine van de plaatselijke voetbalclub van Ootmarsum. Hier kreeg ik eindelijk weer eens een rugnummer uitgereikt. Helaas was ik mijn “warmzetspul” vergeten, maar de Sportsbalm van Rob Harmeling bracht uitkomst. Ik mocht het er niet zelf op smeren, want dat werd door deze Nederlandse ex-Tourheld zelf gedaan. Hoewel mijn vader het mijn hele wielerloopbaan keurig voor me had gedaan, vond ik dit toch wel een hele eer!

Na snel nog even Twentse krentewegge achter de kiezen gestopt te hebben, reed ik richting de start. Hier kwam ik mijn 67 conculega’s tegen waarmee ik 40 km lang de strijd mee aan mocht gaan op de flanken van de Witteberg, Kuiperberg en de Zonneberg. Ook trof ik daar mijn Altena-collega Pieter aan. Deze fijne kerel was in alle vroegte vanuit Arnhem vertrokken om mij aan te komen moedigen. Dat is nog eens klasse!

Tijdens de eerste ronde was de latere winnaar Joost van den Blink al ontsnapt. Deze man was veruit de sterkste. Enig research leerde dat hij vorig jaar nog een wedstrijd won bij de Elite, dus zijn overwinning was verklaarbaar, maar ook terecht. Ik zat in de achtervolgende kopgroep die spartelde achter deze koploper. Er werd wel gedemarreerd, maar echt wegkomen kon niemand. Daarvoor werd te afwachtend gereden of men kon gewoon niet beter. In de laatste ronde heb ik zelf nog twee keer een poging gewaagd om de tweede plaats te pakken, maar helaas… Die vijf wedstrijdloze jaren waren merkbaar. De echte power ontbrak. In het zicht van de finish denderde mijn tegenstanders dan ook over me heen en ik eindigde als twaalfde. Hier kan ik achteraf best mee leven. Bovendien waren mijn fans Rijan en Pieter ook erg tevreden en ze vonden het mooi dat de “Stoomboot uit Hank” sinds lange tijd weer voorin een koers te vinden was. Wie weet gaat het hier niet bij blijven… Trimmers van de BWF: here I come! Of misschien ook niet…

Het NK voor dames hebben Rijan en ik niet gezien, maar wel de beloften op zaterdag en de professionals op zondag.

Uitslag Beloften: 1. Ramon Sinkeldam 2. Maurits Lammertink 3. Wesley Kreder 4. Bram de Kort 5. Dion Beukeboom 6. Bert-Jan Lindeman 7. Wilco Kelderman 8. Nick Stopler 9. Jurrien Bosters 10. Tom Dumoulin.

Uitslag Profs: 1. Pim Ligthart 2. Bram Tankink 3. Reinier Honig 4. Floris Goesinnen 5. Bauke Mollema 6. Rob Ruygh 7. Theo Bos 8. Stefan van Dijk 9. Tom Veelers 10. Johnny Hoogerland.