
Rabobank Zesdaagse van Rotterdam 7 januari 2009

Spanning tot de laatste seconde, afscheid nemen, de terugkeer van een vedette en sprintgeweld zijn de meest treffende woorden voor de Zesdaagse van Rotterdam in 2009. Samen met Willy en Joke was ik hiervan getuige in een vrijwel uitverkocht Ahoy.
SPANNING
De Zesdaagse werd namelijk pas in de allerlaatste sprint van het slotonderdeel beslist. Het koppel Peter Schep en Joan Llaneras waren net wat sneller dan Bruno Risi en zijn Nederlandse partner Danny Stam in de strijd om de finalepunten en pakten de winst. Op één ronde achterstand na zes avonden bikkelen eindigden Leif Lampater en Franco Marvulli als derde.
AFSCHEID
De overwinning van Schep-Llaneras mag gezien worden als een mooi afscheidscadeau voor het Spaanse deel van het koppel. Het was wel een cadeau waar hij geweldig strijd voor moest leveren om het te mogen ontvangen!
De 39-jarige Joan Llaneras stopt ermee. Hij heeft een fantastische baancarrière achter de rug met zeven wereldtitels, behaald op de punten- en koppelkoers. Bovendien is hij tweevoudig olympisch kampioen op de puntenkoers (2000 en 2008). Tijdens de laatste avond van de Rotterdamse Zesdaagse kreeg hij een mooie eerbetoon van zijn vakbroeders. Hierbij werd meteen Robert Slippens betrokken. Hij heeft in november 2008 zijn baanfiets definitief opgeborgen na nog een laatste overwinning in de Zesdaagse van Zuid-Laren. Jaren joeg hij met zijn maatje Danny Stam op de punten tijdens vele Zesdaagsen. Hij wist er uiteindelijk elf op zijn naam te schrijven. Ook behaalde hij vele nationale titels op verschillende baanonderdelen. Het duo zorgde met hun successen voor een enorme impuls van de Nederlandse baansport. Slippens verdiende dan ook net als Llaneras een passend afscheid. Met een mooi cadeau uit handen van wedstrijdleider Patrick Sercu, prachtige beelden over beider loopbanen en een staande ovatie op de volgepakte tribunes, werden ze bedankt voor mooie wielersport.
Daarnaast was er ook nog een derde (voorlopige) afscheidnemer van de baansport: Theo Bos! De beste sprinter van Nederland gaat het volgend jaar bij de Rabobank-formatie op de weg proberen. Aan zijn bovenlijf te zien is Bos al aardig wat overtollige kilo’s kwijt geraakt. Hij staat zo scherp als een mes, dus Cavendish, Boonen en Benatti… pas maar op, want “the Boss” zal er staan!
TERUGKEER
Opvallende man op de deelnemerslijst was Thomas Dekker. Opvallend, omdat hij als Nederlandse topper op de weg een bewogen 2008 heeft beleefd en bovendien was het zijn debuut tijdens een Zesdaagse. Dat het voor Dekker een totaal nieuwe en niet eenvoudige eerste deelname was, toonde het scorebord aan. Samen met Jens Mouris eindigde hij op 28 ronden achterstand als allerlaatste. Zeker geen schande als je het moet opnemen tegen al die ervaren rotten. Belangrijker was, dat Dekker weer heerlijk mee fietste na een vervelend wielerjaar met het nog altijd onduidelijke afscheid bij Rabobank en de daarop volgende inactieve periode. Als Rabobank-medewerker ben ik hier nog altijd niet blij mee! Ik hoop dat de Zesdaagse voor hem een aanzet is om weer als vertrouwd verder te jagen op nieuwe successen! Een overwinning heb ik hem al zien pakken. Ook al was het maar de scratch op een koude woensdagavond in januari… Hij deed het toch maar even! Ga zo door Thomas!
SPRINTGEWELD
Wanneer de “gewone” Zesdaagse-renners zich even een moment van rust gunden, kwamen de sprintkanonnen in actie voor hun moment van glorie. De jongens met de indrukwekkende dijen zorgden in de onderlinge duels voor een waar spektakel. Naast de eerder genoemde Theo Bos, kwamen Jason Kenny (goud en zilver in Peking), Maximilian Levy, Teun Mulder, Yondi Schmidt, Tim Veldt en drievoudig olympisch kampioen van Peking Chris Hoy in actie. Eigenlijk is het Sir Chris Hoy. Na zijn “golden races” in Sydney en Peking, zijn loopbaan met 9 wereldtitels en de verkiezing tot “BBC Sports Personality of the Year 2008” in Engeland, werd hij namelijk door Queen Elisabeth tot ridder geslagen. En ook in Rotterdam werd hij “Master of Sprint” door op Koninklijke wijze zijn sterke tegenstanders te verslaan.
Naast de Zesdaagse voor Elite en de sprinters, kwamen ook de dames en beloften aan de start. Bij de dames was het koppel Vera Koedoder en Kirsten Wild oppermachtig. Zelfs Marianne Vos kon dit koppel niet bedreigen. Dit lag niet aan “Vosje”, maar meer aan haar haast achteruit fietsende partner Hennig. Bij de beloften waren de “kampioenen van morgen” Ismaël Kip en Roy Pieters de besten.
Al met al een zeer geslaagde Zesdaagse van Rotterdam met vuurwerk. Zelfs tot bij de huldiging…
Uitslag:
1. Schep/Llaneras 2. Risi/Stam 3. Lampater/Marvulli 4. Beikirch/Bartko 5. Van Bon/de Ketele 6. Pollack/Stroetinga 7. Pronk/Pronk 8. Van Hummel/Aeschbach 9. Müller/Vierhouten 10. Jonkman/Hester 11. Ligthart/Vermeulen 12. Giling/De Fauw 13. Dekker/Mouris.
Als jij het niet eens was met de beslissing afscheid te nemen van Dekker, Waarom heb je dat dan niet aangegeven bij Bertje Heemskerk? Naar jou als ‘de wielerkenner van de Rabobank’ wordt toch wel geluisterd …
Bertje heeft geen tijd voor mij. Hij luistert liever naar ene wielerkenner als directeur genaamd Harold Knebel… Hierdoor zijn (naar mijn inziens) zowel Dekker als Boogerd niet meer welkom bij de Raboboys! BAH!! Gr een anonieme Rabobanker 😉