Van wie is rugnummer…

Tijdens de afgelopen Tour de France 2008 heb ik korte presentaties gemaakt van een aantal Tourrenners. Mijn vriendin bepaalde aan de hand van het noemen van een cijfer tussen de 0 en 200 welk rugnummer uit de deelnemerslijst ik moest beschrijven. Persoonlijk vond ik het leuk om te doen. Ik heb wielersites bezocht waarvan ik het bestaan niet wist. Hierdoor heb ik nieuwe wielerkennis opgedaan en mijn weblog werd vrijwel dagelijks ge-update! Ik had nog andere renners willen beschrijven, maar het werk ging ook gewoon door, dus de tijd ontbrak om meer te schrijven.

Hieronder de door mij beschreven renners met hun beste resultaat en einduitslag in de Tour 2008:

* Rugnummer 147: Yuri Trofimov (6e plaats in de 2e rit. Afgestapt na 9e rit)

Rugnummer 147 wordt gedragen door Yuri Trofimov. Deze talentvolle renner is geboren op 26 januari 1984 in het Russische Udmourtiya en het rugnummer is vastgespeld aan het shirt van de Franse formatie Bouygues Telecom. Dit is ook het team waar onze nationale kampioen tijdrijden, Stef Clement, zijn Touretappes voor rijdt.
Van 2005 tot en met 2007 was Trofimov actief voor kleinere continentale teams uit Rusland. Zo reed hij voor Omnibike Dynamo Moscow en Moscow Stars. In 2008 tekende hij zijn contract bij Bouygues Telecom.
Zijn plaats in de Tourploeg heeft hij zeker niet gestolen. Trofimov behaalde namelijk dit seizoen al heel behoorlijke resultaten. Hij werd winnaar van de derde etappe en het eindklassement in Etoile de Bessèges, veertiende in de Waalse Pijl, vijftiende in het Critèrium International, eerste in de vijfde etappe en een tweede plaats in het bergklassement van de Dauphiné Libéré.
Naast zijn knappe prestaties op de weg is Trofimov ook een zeer verdienstelijk mountainbiker. Naast twee podium plaatsen bij de junioren (2002) en de beloften (2005) op het Europees Kampioenschap, behaalde hij tevens zilver bij de wereldkampioenschappen junioren (2002) en zelfs de wereldtitel in 2005 bij de beloften. Vanwege zijn talenten op deze discipline heeft Trofimov dit jaar de mountainbike wedstrijd op de Olympische Spelen in Peking als centrale doel gesteld. Vandaar dat hij heeft aangekondigd na de dertiende etappe de Tour te verlaten om zo uitgerust mogelijk in het verre China aan de start te verschijnen. Yuri succes!

* Rugnummer 62: Manuel Beltran (11e plaats in 6e rit. Betrapt op gebruik EPO. Uit de Tour gezet na 7e rit)

Dit rugnummer is in deze Tour voor Manuel Beltran. Deze 37 jarige veteraan uit het Spaanse Jaen rijdt in het Tourpeloton voor het Italiaanse Liquigas. Beltran heeft zich in zijn loopbaan op de fiets vooral ontwikkeld als een meesterknecht. Zo behoorde hij in 2003, 2004 en 2005 tot de Tourploeg van US Postal en Discovery Channel. Deze Tourjaargangen werden glansrijk gewonnen door zijn kopman Lance Armstrong. Beltran deed belangrijk kopwerk voor de Texaan in de bergen.
Voordat hij bij het Amerikaanse team terecht kwam, maakte Beltran zich nuttig voor teams als Mapei-GB, Banesto, Mapei-Quick Step en Team Coast.
Beltran is zelf nooit een renner geworden die vele overwinningen op zijn naam schreef, maar was vooral een renner, die leefde voor de grote ronden. In de Tour was in 2000 een elfde plaats zijn beste resultaat en in de Vuelta werd hij zowel in 2006 als 2007 negende. In 2004 had hij de eer om een aantal dagen de gouden leiderstrui te dragen in zijn “thuiswedstrijd”. In totaal ging hij tien maal winnend over de streep. In 1999 behaalde hij een mooie overwinning door een etappe en de eindzege in de Ronde van Catalonië op zijn naam te schrijven. Een groot deel van zijn palmares is echter gevuld met overwinningen in een ploegentijdrit. Logisch als je tot het team van “grootmeester” Armstrong behoord in de Tour (drie teamzeges). Ook in de Vuelta, met ene Floyd Landis in het team, wist hij een ploegentijdrit te winnen.

Na zijn Amerikaanse avontuur kwam Beltran in 2007 terecht bij Liquigas (foto boven Tour de France start te Londen). Wederom een topteam met kopmannen als Di Luca, Pellizotti, Benatti en Pozzato. Beltran wist dit jaar één zege te boeken, uiteraard weer in een ploegentijdrit! Dit gebeurde in een wielerkoers met de mooiste naam die maar te bedenken is, namelijk de Settimana Ciclista Internazionale Coppi-Bartali, waren de groen-blauwen de sterksten.
Wat valt er verder nog te vertellen over Manuel Beltran? Hij is getrouwd, zijn hobby is op vakantie gaan in de bergen, eet (uiteraard) graag pasta, mooiste auto is een BMW en zijn bijnaam is “Triki”. Triki is volgens mijn persoonlijke speurwerk een vertaling in het Spaans voor “koekiemonster”.

Update 11 juli 2008 20.00 uur: Na het schrijven van bovenstaande tekst, verneem ik op de diverse wielersites dat Beltran is betrapt op het gebruik van EPO. Ongelofelijk, dat dit waarschijnlijk de waarheid is! Is het “nieuwe wielrennen” dan toch nog niet begonnen? Het leek er even op…

* Rugnummer 189: Maxime Monfort (6e plaats in 9e rit. Eindstand: 23e)

De talentvolle Waal, Maxime Monfort, debuteert in deze Tour van 2008. Hij doet dat met rugnummer 189. Monfort is geboren op 14 januari 1983 in één van de bekendste keerpunten in een belangrijke klassieker, namelijk Bastenaken. In het rode shirt van het Franse team Cofidis “le Credit par Telephone” probeert hij een zo hoog mogelijke klassering in Parijs te behalen.
Hoewel de toprenners van het wielergekke land België vooral van Vlaamse bodem komen, is Monfort, samen met Philippe Gilbert, één van de grootste beloften voor de toekomst. Gilbert vooral op klassiek gebied en Monfort vooral in het rondewerk. Monfort bewees zich al in 2007, door een elfde plaats in de eindstand van de Ronde van Spanje te behalen.
De carriere van Monfort begon in 2003 als stagiair bij het Belgische Landbouwkrediet-Colnago. Dit team wilde het grote talent in 2004 maar al te graag aan zich binden. Er werd zelfs rekening gehouden met de wens van Monfort om zijn studie journalistiek met een diploma af te ronden. Het wielrennen stond op dat moment op de tweede plaats. Het vertrouwen dat de ploegleiding in hem stelde werd al snel beloond. Als “groentje” in het profpeloton wist hij in 2004 als 21-jarige de Ronde van Luxemburg te winnen. Tevens pakte hij de zege in de derde etappe. Overwinningen volgden voorlopig niet meer, maar wel goede klasseringen in etappekoersen als Tour de L’avenir, 4-daagse van Duinkerken, Ronde van België en de Eneco Tour. Op heuvelachtig terrein is Monfort doorgaans goed. Zijn resultaten vielen op bij Cofidis, waar hij in 2006 in dienst trad. Inmiddels heeft hij er een Giro en een Vuelta opzitten en bouwt hij zijn loopbaan gestaag uit. Aan het begin van het seizoen 2008 zag het er voor Monfort even niet goed uit, want hij kreeg te maken met hartritmestoornissen. Het ging om een tachycardie, die gelukkig geen kwaadaardige gevolgen voor Monfort hebben. Maxime Monfort is gewoon weer in koers en bewees in de Dauphiné Libéré klaar te zijn voor de Tour de France. Wie weet heeft Wallonië de opvolger van Claude Criquielion gevonden? Wie weet doet hij een gooi naar de witte trui? Wie weet wint hij in 2010 de Tour?
Niet evident (zoals VRT commentator Michel Wuyts zou zeggen), maar we gaan het zien!

* Rugnummer 44: Gerald Ciolek (2e plaats in 8e & 21e rit. Eindstand: 106e)

Eén van de grootste talenten die onze oosterburen rijk zijn, is zeker te weten Gerald Ciolek. De renner van Team Columbia heeft het rugnummer 44.
Reeds op achttien jarige leeftijd werd hij in 2005 Duits kampioen bij de elite. Ciolek wist Erik Zabel en Robert Förster in de sprint te verslaan en de eerste kennismaking met het sprinttalent was gemaakt. Mooi aan de titel was bovendien, dat Ciolek voor het “kleine” team AKUD-Arnolds Sicherheit reed en moest opboksen tegen de grote Duitse teams Telekom en Gerolsteiner. Bovendien was het voor het eerst in twaalf jaar niet een renner van de “magenta” formatie van Telekom, die de kampioenstrui kwam ophalen.
In 2006 behaalde hij wederom een mooie titel. In het Oostenrijkse Salzburg wist hij bij de beloften de wereldtitel te grijpen. Hij deed dit door de sprint van de kopgroep van zes renners te winnen voor o.a. Romain Feillu en Robert Gesink. Feillu droeg in deze Tour één dag de gele trui en Gesink gaat dat in de toekomst nog veel vaker doen! Hoop ik…
Na de grote successen van 2005 en 2006 (Team Wiesenhof) vertrok Ciolek in 2007 naar T-Mobile. Bij deze topformatie deed hij regelmatig van zich spreken in de etappekoersen. Zo won hij in de Drei Länder Tour, Niedersachsen Rundfahrt, Rheinland-Pfalz Rundfahrt (eindzege) en in de Osterreich-Rundfahrt. In de Deutschland Tour waren er zelfs “drei siege”!
Na 2007 wilde T-Mobile niet meer met de naam op een wielershirt verder in het peloton. Met de afkoopsom van enkele miljoenen ging de ploeg in 2008 verder onder de naam Team Highroad en later Team Columbia. Bij Team Columbia vormt Ciolek samen met Mark Cavendish een topduo in de massasprints.
Wat kan ik verder nog vertellen over de opvolger van Erik Zabel? In zijn vrije tijd gaat hij shoppen, Gambas met salades eten, drinkt hij “frischer O-Saft” en de wintervakantie heeft hij nodig om weer bij te tanken. En zijn levensmotto? Traume kann man leben! Vielleicht traumt er über ein sieg in Paris? Wir sollen sehen…

* Rugnummer 158: Peter Velits (30e plaats in 14e rit. Eindstand: 58e)

Rugnummer 158 wordt gedragen door de wereldkampioen bij de beloften Peter Velits. In 2007 behaalde hij in een spectaculaire massasprint (met valpartij vlak voor de streep) de titel in Stuttgart. Velits zorgde hiermee voor de eerste Slowaakse wereldtitel op de weg. Net als de wereldkampioen van 2006, Gerald Ciolek, was Velits vorig jaar actief voor de Duitse profprof Team Wiesenhof. Velits, woonachtig in het Belgische Tongeren, reed weken/maanden voor het WK zeer regelmatig richting de Cauberg om in de Limburgse heuvels zich perfect voor te bereiden op de grote dag in Stuttgart. Met resultaat!
Wanneer ik het heb over Peter Velits, moet ik meteen ook zijn broer Martin noemen. Het zijn namelijk tweelingbroers, die beiden in het bezit zijn van veel wielertalent. De mannen zagen op 21 februari 1985 samen hun eerste levenslicht in Bratislava.
Zowel Peter als Martin behaalden in alle categorieën nationale titels in de wegwedstrijd en het tijdrijden.
De broers reden ook telkens voor dezelfde teams. Allereerst bij het Slowaakse Dukla Trencin, vervolgens kwamen ze terecht in Zuid-Afrika, bij Team Konica Minolta. Een team met veel verschillende nationaliteiten en een zwaar Europees wedstrijdprogramma. Vooral Peter behaalde bij dit team een aantal mooie overwinningen, waardoor de broers in 2007 de overstap konden maken naar Team Wiesenhof. Naast de wereldtitel, boekte Peter in België een overwinning in de GP Fourmies. De ervaren profs Daniele Nardello en Baden Cooke gaf hij het nakijken.
In 2007 viel de keuze op Team Milram. Bij Milram is in de persoon van Milan Jurco ook nog een derde Slowaak actief. Peter rijdt dit jaar zijn eerste Tour. Martin is nog niet klaar voor het grote werk in Frankrijk en moet nog even in de wachtkamer. Peter heeft deze Tour vooral als doel om veel ervaring op te doen en zich te tonen in een ontsnapping en een mooie uitslag neer te zetten. Na de Tour kunnen we misschien zeggen dat hij Slowakije in de geschiedenisboeken van de Tour heeft gereden? De straten van Bratislava zullen op zijn kop staan…

* Rugnummer 12: Kurt-Asle Arvesen (1e plaats in 11e rit. Eindstand: 57e)

Twee dagen terug koos mijn vriendin voor het rugnummer 12. Dit rugnummer heeft inmiddels de 11e etappe van Lannemezan naar Foix gewonnen. Eigenaar van rugnummer 12 is de Noor Kurt-Asle Arvesen. Hij is actief voor het succesvolle Team CSC-SAXO Bank, dat onder leiding staat van Bjarne Riis.
Arvesen maakte deel uit van een kopgroep van twaalf renners met grote namen als Alessandro Ballan en Filippo Pozzato. Samen met Ballan, Elmiger en onze landgenoot Moerenhout wist hij uit de grote kopgroep weg te rijden. In de sprint won Arvesen met een paar centimeter verschil voor de snelle Zwitser Elmiger.
Het is voor Arvesen niet de eerste keer dat hij een overwinning behaalde in een grote ronde. In 2003 en 2007 wist hij namelijk al ritten te winnen in de Giro d’Italia. In 2007 zelfs voor wereldkampioen Paolo Bettini. Daarnaast won hij met CSC de ploegentijdrit in de Vuelta a Espana van 2006.

Arvesen, geboren in Molde, is met zijn 33 jarige leeftijd inmiddels een zeer ervaren kracht bij CSC-Saxo Bank. Hij heeft in de schaduw van zijn kopmannen een aantal zeer mooie overwinningen geboekt. Naast de reeds eerder genoemde overwinningen in de Giro, Tour en Vuelta, werd Arvesen drie maal Noors kampioen op de weg en twee maal in het tijdrijden. Verder won hij twee maal de Ronde van Denemarken en één keer de Ster Elektrotoer. Dit jaar was Arvesen al vroeg in vorm. Hij bewees dit door de E3 Prijs Vlaanderen op zijn naam te schrijven.
Arvesen kwam in 1998 in het profpeloton terecht, nadat hij het jaar ervoor in San Sebastian wereldkampioen bij de beloften was geworden. Op het podium waren verder nog Oscar Freire en Gerrit Glomser aanwezig.
Arvesen tekende in Italië een contract bij Asics, om vervolgens via Riso Scotti, Amica-Tacconi Sport en Team Fakta bij Team CSC terecht te komen.Onder de vleugels van Bjarne Riis kwam de carriere van Arvesen pas echt op gang, met als hoogtepunt vandaag, woensdag 16 juli 2008 in het Zuid-Franse Foix!

Rugnummer 175: Jesus del Nero Montes (27e plaats in 8e rit. Niet meer gestart in 12e rit na stoppen Saunier Duval)

Jesus del Nero Montes reed tot gisteren met rugnummer 175 zijn Tour 2008. Vandaag, 17 juli 2008, was de Spanjaard ook gereed om te vertrekken, maar de Franse politie kwam op bezoek bij zijn team Saunier Duval-Prodir en voerde zijn kopman af! Zijn kopman was (ook tot gisteren) Ricardo Ricco. De Italiaanse wielerkampioen in opkomst, met reeds twee etappes op zijn naam en de jongeren- en bergtrui om zijn nek, is namelijk positief bevonden op CERA. Dit middel behoord tot de derde generatie EPO. Althans dit heb ik vandaag overal gelezen en gehoord. Nu ben ik geen dokter, maar het lijkt mij dat de combinatie van veel aanleg voor het fietsen, hard trainen en CERA, je de ideale mix geeft om op het buitenblad te demarreren op een Pyreneeëncol. De eerste twee onderdelen van de mix zijn ok, maar het gebruik van CERA wordt door UCI, Tourorganisatie ASO, zuivere Tourrenners en Toursupporters niet op prijs gesteld. Positief is dat weer een grote bedrieger van de mooiste sport op de aardbol is gepakt, negatief is dat de wielersport weer in kwaad daglicht is gesteld. Maar goed.. terug naar Jesus del Nero!
De directie van Saunier Duval besloot vrij snel na de arrestatie van Ricco de Tour te verlaten. Dit alles om verdere negatieve publiciteit voor de sponsoren te voorkomen. Einde Tour dus ook voor Jesus del Nero.

Del Nero, geboren in het Spaanse Chinchon op 16 maart 1982 is vierde jaars professional. Tot nu toe heeft hij geen grote erelijst bij elkaar gereden. In 2005 pakte hij voor de Orbea formatie zowel in de Vuelta a Albacete als de Tour de L’Avenir een ritzege. Het jaar erop bij Murcia-3 Molinos Resort bleef het bij enkele ereplaatsen in Spaanse etappekoersen. Blijkbaar waren deze resultaten voldoende om een contract bij Saunier Duval af te dwingen. Bij dit team ook nog weinig grote uitslagen. Opvallende resultaten voor hem in 2007 waren wel een elfde plaats in de Ronde van Vlaanderen en een tweede plaats in de GP Llodo. Dit jaar werd hij vierde in het Spaanse kampioenschap tijdrijden. Deze Tour was zijn eerste grote ronde en die eindigt in een deceptie. In de tussenstand vanmorgen voor de start van de rit naar Narbonne stond hij kleurloos op een 59e plaats op 40 minuten van de gele trui. Daar is helemaal niets mis mee, want hij deed als knecht trouw zijn harde en zware werk, helaas voor Jesus Del Nero deed hij dat voor een bedrieger…

* Rugnummer 191: Christian Vandevelde (4e plaats in 20e rit. Eindstand: 5e)

Op dit moment is rugnummer 191 de nummer drie in het algemeen klassement van de Tour 2008 op 38 seconden van leider Cadel Evans. De renner die dit gepresteerd heeft, is de Amerikaan Christian Vandevelde. Vandevelde is 32 jaar en rijdt voor Garmin-Chipotle. Een bijzonder team, met een heel open cultuur en een team dat zich richt op het gezond uitvoeren van de wielersport. Dit betekent ook 100% anti-dopingbeleid bij de renners. De renners worden iedere twee weken door externe instellingen in opdracht van de teamleiding gecontroleerd. Het team is naar mijn inziens dus heel goed bezig, met een systeem dat ieder ander team zou moeten adopteren.
Christian Vandevelde is samen met de Brit David Millar kopman van het team. Voor Vandevelde een geheel andere situatie dan de jaren voorheen. In zijn profbestaan reed hij vooral in dienst van een kopman. Zo hielp hij twee maal Lance Armstrong aan een Tourzege en deed hij zijn knechtwerk voor Roberto Heras, Ivan Basso en Carlos Sastre. Wat won hij zelf? Hij was de beste in de Redland Classics in 1999, hij pakte een rit in de Ronde van Catelonië in 2002 en het eindklassement van de Ronde van Luxemburg in 2006. Vandevelde, die redelijk de bergen op kan fietsen, is door de jaren heen steeds sterker geworden van al dat beulswerk op kop van de koers. Bovendien trainde Vandevelde veel met sterke landgenoten als Armstrong, Landis, Hamilton en Hincapie, die net als Vandevelde woonachtig waren in het Spaanse Gerona. Volgens Vandevelde zelf heeft de kennismaking met zijn nieuwe trainer, de Nederlander Adrie van Diemen, het laatste zetje gegeven voor zijn goede prestaties. Van Diemen trainde niet alleen het fysiek van Vandevelde, maar ook in zijn hoofd liet hij de renner beseffen meer te kunnen bereiken dan het vuile werk opknappen voor een ander.
Niet alleen in deze Tour heeft Vandevelde inmiddels van zich laten spreken, maar ook in de Giro van dit jaar stond hij in de spotlights. Samen met zijn teammaatjes, in mei nog genaamd Team Slipstream, won hij de ploegentijdrit, die de Giro opende. Vandevelde mocht als eerste de streep passeren en pakte de roze trui! Voor hem een super beloning voor heel hard werken!
Vandevelde begon zijn cariere in 1998 bij US Postal, waarvoor hij tot en met 2003 actief bleef. Daarna vertrok hij met zijn kopman, Roberto Heras, naar Liberty Seguros. Voor Vandevelde werd 2004 een jaar om snel te vergeten en hij was tevreden dat hij in 2005 bij Team CSC een contract kon ondertekenen. Het team van Bjarne Riis bleef hij drie seizoenen trouw. Daarna vertrok hij naar Team Slipstream, dat sinds de Tour door het leven gaat als Garmin-Chipotle. Chipotle is overigens een leverancier van buritos en tacos, die uiteraard passend bij dit team samengesteld zijn uit gezonde natuurlijke producten.
Christian Vandevelde klinkt natuurlijk niet echt Amerikaans. Hoe dat komt? Vandevelde zelf is geboren in het Australische Ipswich, maar heeft een paspoort van de Verenigde Staten. Zijn overgrootvader emigreerde vanuit het Oost-Vlaamse Laarne begin vorige eeuw naar de overkant van de Oceaan en legde de Amerikaanse basis voor de familie Vandevelde. Misschien schuilt er dus nog wel een echte Flandrien in Christian Vandevelde? Dit moeten we de komende jaren nog even afwachten, eerst maar eens zien of hij het podium haalt in deze Tour, want Parijs is nog ver…

* Rugnummer 8: Johan van Summeren (27e plaats in 5e rit. Eindstand: 87e)

De 27-jarige Belg Johan van Summeren uit Lommel rijdt in zien vierde Tour de France met rugnummer 8. Hij behoort tot de ploeg Silence-Lotto waarvoor de huidge geletruidrager Cadel Evans ook actief is. Van Summeren is een renner die vooral in een dienende rol actief is. Van Summeren is overal inzetbaar, hij heeft de kwaliteiten om een kopman te ondersteunen in het hooggebergte, maar ook is hij een topper in het begeleiden van een sprinter op weg naar een zege in de massasprint. Een mooi voorbeeld daarvan komt uit de Tour de France van afgelopen jaar. In de eerste rit van Londen naar Canterbury kwam zijn ploegmaat en topsprinter Robbie McEwen op twintig kilometer van de finish ten val. Van Summeren wachtte hem op en nam McEwen in het wiel met zich mee. In eerste instantie een kansloze missie gezien de vaart die het peloton in de finale ontwikkelde. Van Summeren drukte het gaspedaal flink in en met snelheden van 80 km per uur(!) reed hij samen met zijn Australische kopman terug en voorbij het peloton. McEwen won vervolgens in de massasprint de etappe! Dankzij een ongelofelijk staaltje hardfietsen van Van Summeren.

Johan van Summeren is prof sinds 2002. De eerste twee jaren van zijn carriere reed hij voor de opleidingsploegen van Domo-Farm Frites en Quick Step-Davitamon. Daarna kwam hij via Relax-Bodysol bij zijn huidige team Silence-Lotto terecht.
Bij de beloften was Van Summeren goed voor overwinningen in de Omloop het Volk en Luik-Bastenaken-Luik. Hieruit blijkt dat hij het talent in zich heeft om in de klassiekers te kunnen schitteren. Meestal heeft hij in de finale zijn beste kruid al verschoten, omdat hij zwaar werk verricht in dienst van bijvoorbeeld Leif Hoste, Robbie McEwen of Cadel Evans. In 2007 mocht Van Summeren weer eens proeven aan de zoete smaak van een overwinning. In de Ronde van Polen sloeg hij toe in de laatste etappe en nam ook meteen de eindzege mee naar het Vlaamse land. Robert Gesink en Kim Kirchen vulden de overige podiumplaatsen. Een knappe prestatie natuurlijk voor de één meter en 97 centimeter lange renner. Dit jaar jaar vielen er nog geen overwinningen te noteren, maar wel een keurige achtste plaats in Parijs-Roubaix.
In de Tour van dit jaar moet hij vooral hard werken voor Cadel Evans, die dankzij zijn sterke tijdrit en door aanklampen in de bergen op weg is naar een mogelijke Tourzege. Voor Van Summeren had de Tour al halverwege de eerste rit afgelopen kunnen zijn. Na een plaspauze spoedde hij zich terug naar het peloton. Echter een volgauto van Team Columbia trapte iets harder op de rem dan Van Summeren had gehoopt. Voordat hij het kon beseffen lag hij naast de mecanicien op de achterbank. Wonder boven wonder bleef het bij een kleine snijwond aan de knie. Sterk als hij is, wist hij in de finale zelfs nog zijn werk te doen voor Evans in de slotklim. Over een week hoopt hij met dezelfde Evans in zijn wiel de Champs-Elysées op te draaien. Nog een weekje ploeteren in de Alpen en we zullen het weten.

* Rugnummer 93: Matteo Carrara (13e plaats in 1e rit. Eindstand: 36e)

De Italiaan Matteo Carrara is in het bezit van rugnummer 93 en is een wielrenner in dienst bij de Belgische “vloerenboer” Quick-Step. Deze sympathieke renner is op 25 maart 1979 geboren in Alzano Lombardo, dat ten noorden van Bergamo gelegen is. Matteo Carrara is prof geworden in het jaar 2000. Bij Polti kreeg hij de kans zich als stagiar te laten zien. Dit resulteerde een jaar later in een contract bij Colpack-Astro, later De Nardi-Colpack. In 2003 vertrok Carrara voor een jaar naar het grotere team Lampre. Na in 2004 richting Team Barloworld te zijn gegaan, keerde hij weer terug bij Lampre. Ook nu weer was een jaar in hetzelfde shirt voldoende, want Unibet.com hengelde naar zijn diensten. Dit team had echter geen lang bestaan. De Zweedse miljoenensponsor zag het heel terecht niet meer zitten in de wielersport. De ploeg kreeg in haast alle belangrijke koersen géén startgelegenheid. De reden was een machtspelletje tussen de UCI en ASO. Deze organisaties gebruikten Unibet.com als speelbal in de onderlinge ruzies. Triest voor de renners en het verdere personeel van de ploeg. Matteo Carrara hoefde niet lang te vrezen voor een uitkering, want Quick-Step wilde hem graag contracteren.
Wat heeft meneer Carrara dan zoal gepresteerd? Hij won tot nu toe alleen in 2003 een aantal koersen: De 5e rit in de Ronde van Oostenrijk, de 2e en 5e rit in de Tour of Qinghai Lake en het criterium d’Abruzzo. Hij wint verder niet, maar wat opvalt zijn de goede resultaten in etappekoersen waarin geklommen moet worden. Mooie ereplaatsen zijn er bijvoorbeeld te noteren in de Ronde van Zwitserland, Parijs-Nice, Brixia Tour en Dauphiné Libere. Ook in de klassiekers kan deze sterke renner uit de voeten. Zo werd hij in 2006 tiende in Milaan-San Remo en op het einde van datzelfde seizoen zesde in de Ronde van Lombardije. In 2007 vielen er zelfs 21 top tien plaatsen op naam van Carrara te noteren!
In deze Tour is Matteo Carrara nog vrij onopvallend aanwezig in het peloton. Hij staat op plaats 40 in het klassement en zijn beste uitslag was een dertiende plaats in de eerste rit naar Plumelec. Nu zijn kopman Stijn Devolder zwaar vermoeid afgestapt is, kan hij zijn kans eens gaan wagen in een ontsnapping. Met zijn capaciteiten moet dit zeker mogelijk zijn. Om te bepalen welke rit hij gaat uitkiezen, maakt hij misschien wel gebruik van zijn grote passie naast het fietsen, dat is namelijk wiskunde! Als hobby doet hij graag aan wiskunde samen met zijn kinderen Yann en Olivia. Wanneer Carrara sinus maal cosinus deelt door de omtrek van een carbon koerswiel en dit dan vermenigvuldigd met de wortel van de totale afstand van de Tour in het kwadraat van zijn leeftijd, dan levert dit volgens mij op…. rit 18! Let op mijn woorden: AANVAL MATTEO CARRARA IN DE 18e RIT NAAR SAINT-ETIENNE!
Ben benieuwd, een rekenfout is snel gemaakt natuurlijk…

* Rugnummer 116: Sven Krauss (20e plaatsen in 5e & 18e rit. Eindstand: 143e)

Op 6 januari 1983 werd in Herrenberg, gelegen onder Stuttgart, Sven Krauss geboren. Nu 25 jaar later rijdt deze man in het shirt van Gerolsteiner onder rugnummer 116 zijn tweede Tour de France.
Sven Krauss reed in zijn jongere jaren veel op de baan. Hij beschikte over veel talent, getuige zijn bronzen medaille bij de junioren wereldkampioenschappen achervolging in 2001.
Toch koos hij voor een carriere op de weg. In september 2002 beleefde hij als stagiair bij Gerolsteiner zijn debuut in het profpeloton. Meteen was er voor Krauss succes te noteren. Hij won namelijk een etappe in de Ster Elektrotoer, wat hem meteen een profcontract opleverde bij de Duitse bronwater fabrikant. Krauss heeft het er naar zijn zin, want in 2008 rijdt hij nog altijd met dezelfde sponsornaam op zijn buik en rug.
Sven Krauss is een renner die een grote ronde aankan, want reeds vier maal startte hij in de Giro d’Italia en dus een maal in de Tour de France en telkens wist hij de eindstreep te halen. Ook in 2008 zal een tweede bezoek aan de Champs-Elyseés er wel weer inzitten. Niet stuk te krijgen die Sven! In het klassement speelt hij echter nooit een rol. Wel waren er in de Giro van 2006 drie top tien uitslagen in de etappes.
In 2005 behaalde Krauss nog wél twee successen. Hij behaalde een ritzege in de Regio Tour en hij maakte deel uit van het Gerolsteiner team dat de ProTour ploegentijdrit in Eindhoven wist te winnen. Hoewel zijn favoriete wedstrijd Parijs-Roubaix is, wist hij in deze loodzware koers nog niet echt te scoren. Slechts een achttiende plaats dit jaar op wielerbaan van Roubaix. In 2008 ging hij één maal juichend over de streep, niet als winnaar maar als tweede achter zijn snelle ploegmaat Robert Förster. Dit gebeurde in Veenendaal-Veenendaal.
In deze Tour de France van 2008 is Sven Krauss één maal heel duidelijk in beeld geweest. Iedere Tourvolger zal hem na afloop gaan herinneren als de renner die in de finale van de dertiende etappe een verkeersbord over het hoofd zag en daar in volle vaart overheen duikelde. Wonder boven wonder overkwam Krauss niet wat er met zijn fiets gebeurde, die brak namelijk in twee stukken! Krauss zelf krabbelde weer op en bereikte een kwartiertje later na winnaar Cavendish de finish. Blij dat hij nog leefde….

Benieuwd naar het filmpje van de valpartij? Klik dan hier!

* Rugnummer 84: Jimmy Engoulvent (30e plaats in 5e rit. Eindstand: 138e)

Met het rugnummer “quatre-vingt-quatre”,oftewel rugnummer 84 rijdt Jimmy Engoulvent voor Crédit Agricole in de Tour 2008. Engoulvent is een Franse renner die je kunt verwachten in een lange ontsnapping of samen met zijn ploegmaat Mark Renshaw sleurend op kop van het peloton om Thor Hushovd in stelling te brengen voor weer een mooie massasprint.
Jimmy Engoulvent werd in het jaar 2000 gevraagd voor een stagecontract bij Bonjour. Bij dit team bracht hij vervolgens ook zijn eerste jaren als prof door. Bonjour veranderde van naam in 2003 en ging verder onder de naam Brioches La Boulangere. In 2004 was er dan eindelijk verandering voor Engoulvent, want hij zette zijn loopbaan voort bij Cofidis. Na 2 jaar voor de “rooien” te rijden, is Engoulvent overgestapt naar de “groenen” van het eerder genoemde Crédit Agricole oftewel de Franse tegenhanger van onze eigen “boerenleenbank” (lees: Rabobank).
Jimmy Engoulvent is geboren (op 7 december 1979) en getogen in Le Mans en heeft een trouwe schare supporters, die zijn verenigd in een serieuze supportersclub. Zij reizen hem regelmatig achterna bij grote wedstrijden. Bijvoorbeeld naar de favoriete koers van Engoulvent, Parijs-Roubaix.

De regionale populariteit van Engoulvent blijkt verder uit het feit dat er reeds zes maal een “balade de Jimmy” is georganiseerd. Dit is een toertocht, die als eerbetoon de naam van Engoulvent draagt. De tocht gaat over zo’n 100 kilometer met een gemiddelde snelheid van 25 km per uur en naast vele recreanten, rijden er doorgaans ook enkele bevriende profs mee in het gezelschap.
Overwinningen heeft Engoulvent inmiddels ook al behaald. In 2003 won hij een rit in de Tour de la Somme, in 2006 de ploegentijdrit met Crédit Agricole in de Tour Méditerranéen en de proloog van de Ronde van Luxemburg in 2007. In de winter houdt Engoulvent zich in conditie met het rijden van nationale cyclocross wedstrijden. Ook in deze crossen nam hij zo nu en dan de bloemen mee naar huis.
Wanneer Engoulvent in deze Tour of in de editie van 2009 een etappezege zou boeken, staan ze daar in Afrika zeker niet van te kijken. In dit werelddeel wist hij namelijk al diverse keren een overwinning te behalen. In 2007 was hij de sterkste in de proloog van de Tour du Gabon en dit jaar wist hij een rit te winnen in de Tour de Cote d’Ivoire. Hoewel Engoulvent nu bekend is in steden als Libreville in Gabon en het Ivooriaanse Yamoussoukro, zou hij graag in de geschiedenisboeken terecht komen van de Tour. Dit jaar zijn er voor hem nog maar weinig mogelijkheden om daarin te slagen, maar volgend jaar is er weer een nieuwe Tour en zijn er wederom 21 nieuwe kansen op roem en glorie…

Website fanclub: http://engoulvent.free.fr/

* Rugnummer 57: Christopher Froome (16e plaats in 20e rit. Eindstand: 84e)

Team Barloworld is een team met een multiculturele samenstelling. De renners zijn namelijk afkomstig uit diverse werelddelen op de aardbol. Zo is rugnummer 57 van dit team afkomstig uit Kenia en luistert naar de naam Christopher Froome. De teamgenoten van de 23 jarige Froome komen verder uit Zuid-Afrika, Italië, Columbia en Spanje. De renner uit Spanje had de teamleiding van Barloworld achteraf gezien beter thuis kunnen laten. Moises Duenas Nevado werd in deze Tour namelijk betrapt op het gebruik van EPO en bovendien vond de Franse politie een grote hoeveelheid spuiten, medicijnen en andere rotzooi om de “sympathieke” Moises wat harder te laten fietsen. Omdat sponsor Barloworld een “zero tolerance policy” hanteert, is het eind 2008 gedaan met Team Barloworld. Erg jammer voor dit bijzondere team.
Voor Christopher Froome kan ik het me niet voorstellen dat hij volgend jaar werkloos zal zijn. Froome is namelijk een talentvolle jonge renner die in het hooggebergte aardig mee kan. Zoek overigens niet naar een negroïde renner in het peloton, want Froome heeft een blanke huid, heldere ogen en blond haar.
Hoewel Froome inmiddels een Brits paspoort heeft genomen, is hij toch benoemd als de eerste Keniaan die aan de start van een Tour de France is verschenen. Froome nam begin 2008 het Britse paspoort om voor Engeland aan de start te verschijnen bij de Olympische Spelen in Beijing. Dit feest gaat echter voorlopig niet door, want het olympisch comité van Kenia wil hem niet vrijgeven om te starten. Het comité heeft namelijk het recht om drie jaar lang het startrecht te verbieden wanneer een sporter veranderd van paspoort. Vreemd dat ze zich aan dit recht wil houden, terwijl het land zelf geen startplaats heeft voor de wegrace.

Froome, geboren in Nairobi, heeft het Britse paspoort kunnen krijgen, omdat zijn grootouders zijn geboren in Groot-Brittanië. Later zijn ze richting Kenia vertrokken. Froome zelf woonde lange tijd in de plaats Midrand-Gelnaustin in Zuid-Afrika, maar inmiddels is hij weer verhuisd naar Italië.
De bijzondere afkomst en de redelijke prestaties van Froome in zijn eerste Tour, zorgde op de rustdagen voor veel media aandacht. Aan iedere cameraploeg mocht hij zijn levensverhaal vertellen. Een levensverhaal dat dit jaar ook een triest moment kende. In mei overleed namelijk zijn moeder. Moeder Froome was werkzaam als dilpomaat in Irak en was, nadat bij haar kanker was geconstateerd, naar Kenia teruggekeerd om zich hiervoor te laten behanden. Echter kort na terugkeer in Kenia overleed ze aan een hartaanval.
Christopher Froome begon in Kenia met fietsen op zijn mountainbike en pas na zijn verhuizing naar Zuid-Afrika kwam hij erachter dat het fietsen op de weg veel leuker was. Vervolgens is Froome, via zijn huidige teamgenoot Robert Hunter, in contact gebracht met Barloworld en is zo bij dit team terecht gekomen. In 2007 was Froome actief in het shirt van het Zuid-Afrikaanse Konica-Minolta. Op de uitslagenlijst van Froome staan een aantal exotische koersen. Zo won hij in 2005 een rit en in 2006 twee ritten plus het eindklassement in de Ronde van Mauritius. Hij won in 2007, naast een etappe in de Italiaanse Giro delle Regione, ook een rit en de Tour of Japan. Verder werd hij in 2007 derde bij de All African Games in Algerije en tweede in een rit in GP Tell te Zwitserland. Dit jaar behaalde Froome nog geen overwinningen, maar was wel tweede in de eindstand van de Giro del Capo in Zuid-Afrika, achter zijn Oostenrijkse teamgenoot Pfannberger. Je kunt stellen dat Froome een wereldburger is op zijn fiets! Ik hoop voor de Tourgeschiedenis dat we in één van komende jaren kunnen zeggen dat een Keniaan een Touretappe heeft gewonnen. Naam van de winnaar zal dan waarschijnlijk zijn: Christopher Froome!